Flynn & Catherine - dat rijmt

‘Another, please.’ Flynn gooide nog een geldstuk op de bar terwijl de man een beker voor hem neerzette. Hij zat hier al een tijdje, en hoewel hij redelijk goed tegen alcohol kon, voelde hij zich op dit moment nogal licht in zijn hoofd. Hij had zich moeten herinneren dat het spul dat onder het volk geschonken werd een stuk sterker was dan de wijn die hij normaal geserveerd kreeg. Niet dat het hem veel kon schelen. Hij had behoefte aan een avondje nergens aan denken. Die verantwoordelijke taken achter hem te laten en gewoon lol te maken als vroeger.
Hij wachtte op Catherine. Hij had haar dankzij alle bruiloftsbezigheden al een tijd niet meer gezien en hoe erg hij zich er ook voor schaamde dat hij bevriend was met een bordeelhoudster en prostituee, was Cath wel een van de mensen met wie hij overal over kon praten zonder dat het echt ergens over hoefde te gaan. En dat was nou precies waar hij op dit moment naar op zoek was.
Hij had veel aan zijn hoofd, namelijk. Niet alleen maar bruiloftsdingen. Nee, zijn taken voor de bruiloft vielen tot nu toe reuze mee, omdat hij tot Alexander echt koning werd nog niet heel veel hoefde te doen. Flynn had erg veel aan zijn hoofd omdat er, misschien, zomaar, en hij wist niet hoe, een heel kleine, toch wel grote kans was dat hij, eh, verliefd begon te worden op de aanstaande koningin.
Kijk, dát was nou iets om je zorgen over te maken. Zeker als je Alexanders ambassadeur én achterneef was.