Naam: Delvin Fitzroy
Leeftijd: 28
Uiterlijk: Delvin staat niet graag in de belangstelling en er altijd degelijk uitzien staat niet bovenaan zijn lijst met prioriteiten. Hij is er ook niet om er mooi uit te zien, daarbij hoeft hij geen vrouw te verleiden met zijn uiterlijk. Vandaar dat zijn bruine haar meestal warrig op zijn hoofd zit. Enkel voor formele evenementen wordt er iets aan gedaan, al is dit niet zijn eigen keus. Vooral de koningin maakt zich zorgen over de indruk die zijn uiterlijk wekt op buitenstaanders. Hoewel hij niet haar zoon is, is ze zich ervan bewust dat ook hij aanwezig is bij formele gelegenheden en dat men hem ziet als lid van de familie. Vandaar dat ook hij zich tot in een zekere mate moet opdoffen wanneer er belangrijke gasten verwacht worden. Een keus heeft hij echter niet. Wat een net kapsel en degelijke kleding echter niet kunnen verhullen, zijn de littekens die hij draagt. Hoewel hij een uitstekend vechter is, raakt ook hij wel eens gewond. Hij kan niet zeggen dat hij oorlogen gevochten heeft, maar menig persoon heeft een poging op de levens binnen zijn familie gemaakt. Tot nu toe heeft geen van deze personen het overleefd en is Delvin er van af gekomen met luttele snij- en steekwonden.
Als Lord Commander of the Kingsguard is hij een uitstekend vechter en kan hij goed omgaan met wapens. Of deze wapens nu zwaarden of bogen zijn. Op jonge leeftijd bleek al dat hij beter overweg kon met een zwaard dan met gebeurtenissen aan het hof. Vandaar dat hij van jongs af aan geleerd heeft om zichzelf en anderen te beschermen. Door deze training is hij echter sterker dan de meeste anderen en dit is dan ook duidelijk te zien als je naar zijn lichaam kijkt. Hij is dan ook vrij lang; 1.90, wat hem des te intimiderend maakt. Op zoek naar intimidatie is hij echter niet. Hij wordt liever onderschat aangezien dat leidt tot overmoedigheid bij zijn tegenstanders.
Zijn lengte is eigenlijk één van de weinige dingen die hij wel gemeen heeft met zijn broer, naast het feit dat geen van beide zin heeft om hun stoppelbaarden af te scheren. Ook komt de kleur groen terug in hun ogen, al is deze kleur met blauw gemengd bij Alex en zijn die van Delvin enkel groen.
Delvin draagt eigenlijk altijd wapens met zich mee, en dan voornamelijk zijn zwaard en dolk. Zelfs wanneer hij niet in functie is, draagt hij deze wapens met zich mee. Het moet wel een heel speciaal geval zijn, wil hij deze niet bij zich dragen. Hij wil zich in noodgevallen graag kunnen verdedigen, of anderen beschermen wanneer de situatie hiervoor roept.
Waar je hem echter wel alleen in zal zien wanneer hij in functie is, is de kleur wit. Deze kleur staat symbool voor de Kingsguard en je zal de leden in hun vrije tijd niet zonder zien. Vaak zul je hem niet uit deze kleur zien, of het nu simpele kleding is of een volwaardig harnas. Als Lord Commander is hij echter wel goed te onderscheiden van de andere leden. Waar andere leden enkel wit dragen, heeft zijn kleding gouden details. Dit was niet bepaald zijn wardrobe choice, maar blijkbaar is het belangrijk dat hij zich onderscheidt van anderen.
Karakter: Delvin heeft vrijwel niets met zijn broer gemeen. Zo zou hij nooit iemands loyaliteit willen verdienen aan angst en zou hij liever geliefd zijn in zijn functie. Van liefde is er echter geen sprake, zijn taak laat geen ruimte vrij voor liefde, niet voor vrouwen, niet voor kinderen en niet voor familie. De enige familie waar hij trouw aan mag zweren is de koninklijke familie. Loyaal als hij is, laat hij daar niets tussenkomen.
Hoewel zijn vader hem als zoon behandelde, was de koningin afstandelijk, ze was namelijk niet zijn echte moeder en hij was verwekt bij een hoer die het bed met zijn vader had gedeeld. Niet bepaald iets om blij mee te zijn als vrouw. Met zijn broer had hij tijdens zijn jeugd echter een betere relatie, maar Alexander was niet het type om achter stoelen of banken te steken dat hij de ware erfgenaam was en dat Delvin dit had verloren. Delvin was echter maar anderhalf jaar oud toen hij dit recht verloor en heeft hier dus nooit echt van geproefd. Wrok jegens het verliezen van de troon heeft hij dus nooit gevoeld. Daarbij is hij van nature geen persoon die veel jaloezie voelt. Hij is slechts blij voor anderen wanneer ze goede kansen krijgen. Het liefst zou hij ze daarbij helpen, iets bijdragen aan het leven van een ander doet hij graag. Om anderen te helpen, cijfert hij zichzelf volledig weg. Dit deed hij al op jonge leeftijd, aangezien zijn halfbroers en zussen alijd meer recht op iets leken te hebben. Wanneer zij dus iets wilden war van hem was, moesten ze dus niet lang zeuren. Hij laat anderen dan ook snel over zich heen lopen, niet altijd merkend dat hij gewoon gebruikt wordt in het proces.
Goedgelovig is hij echter niet, in tegendeel zelfs. Hij heeft moeite met het vertrouwen van anderen. Vooral wanneer hij deze mensen niet kent of wanneer ze een verleden van leugens hebben. Details over zijn familie zal hij dus nooit doorspelen, al heeft menig persoon geprobeerd om in te spelen op zijn nietbestaande recht op de troon.
Geschiedenis: Delvin was geboren tot een hoer, deze hoer droeg echter wel de zoon van de koning. Hoe deze relatie tot stand was gekomen, heeft hij nooit kunnen ontdekken. De koning kennende was het echter een nietsbetekenende nacht met iemand om hem gezelschap te houden. Voor er bekend werd gemaakt dat Delvin geboren was, waren de koning en koningin wanhopig op zoek naar kinderen, een zoon om de troon over te nemen wanneer de koning stierf. Ze waren bijna tot de conclusie gekomen dat het paar onvruchtbaar was, tot het nieuws kwam. De koning had een zoon, een troonopvolger. Hoewel het een buitenechtelijke opvolger was, zag de koning kansen. Als het paar geen kinderen kon krijgen, moest het maar op deze manier. Delvin werd gelegitimeerd als zoon van de koning, maar slechts een paar maanden later kwam dan toch nieuws dat hun angsten tegensprak. De koningin was zwanger. Iets meer dan een jaar na Delvins geboorte kreeg ze een zoon, Alexander. Hoewel Delvin niet veel te hopen had op zijn leeftijd, waren zijn kansen op de troon, titel en landen verspeeld. Alle eer ging naar zijn halfbroer. Op latere leeftijd begreep hij pas wat dit inhield, maar jaloezie voelde hij niet. Het regeren van een land was niet zijn droom.
Toch ontstond er een kans om meer te zijn dan de bastaardzoon van de koning, toen hij zo'n zestien jaar oud was, overleed een lid van de Kingsguard. Delvin zag hier een kans, want hoewel hij behoorlijk jong was, had hij altijd al interesse getoond in vechten, zowel met de hand als met diverse wapens. Hij werd uiteindelijk benoemd tot lid en moest zijn eed afleggen. Sindsdien is zijn taak altijd geweest om zijn familie te beschermen.
Familie: Delvins moeder is tijdens zijn geboorte overleden en hij heeft zijn eerste weken in een bordeel doorgebracht, toen King William er echter achter kwam dat hij geboren was, werd hij opgenomen door de koninklijke familie. Zijn vader en de koningin voedden hem op als hun enige hoop op een troonopvolger, tot Alexander werd geboren. Hierop volgde de rest van zijn halfbroers en zussen. Veel hoop op de troon heeft hij dus niet meer. Zijn status als bastaard houdt echter niet in dat hij een slechte band heeft met zijn familie. Hij wordt wel anders behandeld, maar hij is nog steeds een deel van de familie.
Relaties: Delvin heeft een eed gezworen toen hij lid werd van de Kingsguard en heeft daardoor relaties die hem van zijn taak zouden kunnen afleiden, moeten afzweren. Dit houdt dus in dat hij nooit een vrouw zal nemen en dat kinderen ook geen optie zullen zijn. Hoewel de eed niet spreekt over lichamelijke relaties, beschouwt Delvin zulke relaties alsnog als het verbreken van de eed. Hij lijkt echter de enige met deze mening te zijn en menig lid van de Kingsguard bezoekt met liefde de plaatselijke bordelen. Ook zijn halfbroer wijst regelmatig jongedames in zijn richting, die allemaal de deur gewezen worden voor ze nog plaats kunnen nemen in zijn bed.
Status: Delvin is de bastaardzoon van King William. Helaas voor hem heeft hij daardoor geen recht op de troon of de landen die hierbij horen, maar dit heeft wel enkele andere voordelen voor hem meegebracht. Op zestienjarige leeftijd werd hij verheven tot lid van de Kingsguard en zwoor hij de bijbehorende eed, iets wat niet mogelijk was geweest, had zijn vader hem niet gelegitimeerd. Enkele jaren later, toen de oude Lord Commander overleed, heeft hij deze titel gekregen. Als bastaardzoon vertrouwde de koning hem deze titel meer toe dan zijn andere guards.
Leeftijd: 28
Uiterlijk: Delvin staat niet graag in de belangstelling en er altijd degelijk uitzien staat niet bovenaan zijn lijst met prioriteiten. Hij is er ook niet om er mooi uit te zien, daarbij hoeft hij geen vrouw te verleiden met zijn uiterlijk. Vandaar dat zijn bruine haar meestal warrig op zijn hoofd zit. Enkel voor formele evenementen wordt er iets aan gedaan, al is dit niet zijn eigen keus. Vooral de koningin maakt zich zorgen over de indruk die zijn uiterlijk wekt op buitenstaanders. Hoewel hij niet haar zoon is, is ze zich ervan bewust dat ook hij aanwezig is bij formele gelegenheden en dat men hem ziet als lid van de familie. Vandaar dat ook hij zich tot in een zekere mate moet opdoffen wanneer er belangrijke gasten verwacht worden. Een keus heeft hij echter niet. Wat een net kapsel en degelijke kleding echter niet kunnen verhullen, zijn de littekens die hij draagt. Hoewel hij een uitstekend vechter is, raakt ook hij wel eens gewond. Hij kan niet zeggen dat hij oorlogen gevochten heeft, maar menig persoon heeft een poging op de levens binnen zijn familie gemaakt. Tot nu toe heeft geen van deze personen het overleefd en is Delvin er van af gekomen met luttele snij- en steekwonden.
Als Lord Commander of the Kingsguard is hij een uitstekend vechter en kan hij goed omgaan met wapens. Of deze wapens nu zwaarden of bogen zijn. Op jonge leeftijd bleek al dat hij beter overweg kon met een zwaard dan met gebeurtenissen aan het hof. Vandaar dat hij van jongs af aan geleerd heeft om zichzelf en anderen te beschermen. Door deze training is hij echter sterker dan de meeste anderen en dit is dan ook duidelijk te zien als je naar zijn lichaam kijkt. Hij is dan ook vrij lang; 1.90, wat hem des te intimiderend maakt. Op zoek naar intimidatie is hij echter niet. Hij wordt liever onderschat aangezien dat leidt tot overmoedigheid bij zijn tegenstanders.
Zijn lengte is eigenlijk één van de weinige dingen die hij wel gemeen heeft met zijn broer, naast het feit dat geen van beide zin heeft om hun stoppelbaarden af te scheren. Ook komt de kleur groen terug in hun ogen, al is deze kleur met blauw gemengd bij Alex en zijn die van Delvin enkel groen.
Delvin draagt eigenlijk altijd wapens met zich mee, en dan voornamelijk zijn zwaard en dolk. Zelfs wanneer hij niet in functie is, draagt hij deze wapens met zich mee. Het moet wel een heel speciaal geval zijn, wil hij deze niet bij zich dragen. Hij wil zich in noodgevallen graag kunnen verdedigen, of anderen beschermen wanneer de situatie hiervoor roept.
Waar je hem echter wel alleen in zal zien wanneer hij in functie is, is de kleur wit. Deze kleur staat symbool voor de Kingsguard en je zal de leden in hun vrije tijd niet zonder zien. Vaak zul je hem niet uit deze kleur zien, of het nu simpele kleding is of een volwaardig harnas. Als Lord Commander is hij echter wel goed te onderscheiden van de andere leden. Waar andere leden enkel wit dragen, heeft zijn kleding gouden details. Dit was niet bepaald zijn wardrobe choice, maar blijkbaar is het belangrijk dat hij zich onderscheidt van anderen.
Karakter: Delvin heeft vrijwel niets met zijn broer gemeen. Zo zou hij nooit iemands loyaliteit willen verdienen aan angst en zou hij liever geliefd zijn in zijn functie. Van liefde is er echter geen sprake, zijn taak laat geen ruimte vrij voor liefde, niet voor vrouwen, niet voor kinderen en niet voor familie. De enige familie waar hij trouw aan mag zweren is de koninklijke familie. Loyaal als hij is, laat hij daar niets tussenkomen.
Hoewel zijn vader hem als zoon behandelde, was de koningin afstandelijk, ze was namelijk niet zijn echte moeder en hij was verwekt bij een hoer die het bed met zijn vader had gedeeld. Niet bepaald iets om blij mee te zijn als vrouw. Met zijn broer had hij tijdens zijn jeugd echter een betere relatie, maar Alexander was niet het type om achter stoelen of banken te steken dat hij de ware erfgenaam was en dat Delvin dit had verloren. Delvin was echter maar anderhalf jaar oud toen hij dit recht verloor en heeft hier dus nooit echt van geproefd. Wrok jegens het verliezen van de troon heeft hij dus nooit gevoeld. Daarbij is hij van nature geen persoon die veel jaloezie voelt. Hij is slechts blij voor anderen wanneer ze goede kansen krijgen. Het liefst zou hij ze daarbij helpen, iets bijdragen aan het leven van een ander doet hij graag. Om anderen te helpen, cijfert hij zichzelf volledig weg. Dit deed hij al op jonge leeftijd, aangezien zijn halfbroers en zussen alijd meer recht op iets leken te hebben. Wanneer zij dus iets wilden war van hem was, moesten ze dus niet lang zeuren. Hij laat anderen dan ook snel over zich heen lopen, niet altijd merkend dat hij gewoon gebruikt wordt in het proces.
Goedgelovig is hij echter niet, in tegendeel zelfs. Hij heeft moeite met het vertrouwen van anderen. Vooral wanneer hij deze mensen niet kent of wanneer ze een verleden van leugens hebben. Details over zijn familie zal hij dus nooit doorspelen, al heeft menig persoon geprobeerd om in te spelen op zijn nietbestaande recht op de troon.
Geschiedenis: Delvin was geboren tot een hoer, deze hoer droeg echter wel de zoon van de koning. Hoe deze relatie tot stand was gekomen, heeft hij nooit kunnen ontdekken. De koning kennende was het echter een nietsbetekenende nacht met iemand om hem gezelschap te houden. Voor er bekend werd gemaakt dat Delvin geboren was, waren de koning en koningin wanhopig op zoek naar kinderen, een zoon om de troon over te nemen wanneer de koning stierf. Ze waren bijna tot de conclusie gekomen dat het paar onvruchtbaar was, tot het nieuws kwam. De koning had een zoon, een troonopvolger. Hoewel het een buitenechtelijke opvolger was, zag de koning kansen. Als het paar geen kinderen kon krijgen, moest het maar op deze manier. Delvin werd gelegitimeerd als zoon van de koning, maar slechts een paar maanden later kwam dan toch nieuws dat hun angsten tegensprak. De koningin was zwanger. Iets meer dan een jaar na Delvins geboorte kreeg ze een zoon, Alexander. Hoewel Delvin niet veel te hopen had op zijn leeftijd, waren zijn kansen op de troon, titel en landen verspeeld. Alle eer ging naar zijn halfbroer. Op latere leeftijd begreep hij pas wat dit inhield, maar jaloezie voelde hij niet. Het regeren van een land was niet zijn droom.
Toch ontstond er een kans om meer te zijn dan de bastaardzoon van de koning, toen hij zo'n zestien jaar oud was, overleed een lid van de Kingsguard. Delvin zag hier een kans, want hoewel hij behoorlijk jong was, had hij altijd al interesse getoond in vechten, zowel met de hand als met diverse wapens. Hij werd uiteindelijk benoemd tot lid en moest zijn eed afleggen. Sindsdien is zijn taak altijd geweest om zijn familie te beschermen.
Familie: Delvins moeder is tijdens zijn geboorte overleden en hij heeft zijn eerste weken in een bordeel doorgebracht, toen King William er echter achter kwam dat hij geboren was, werd hij opgenomen door de koninklijke familie. Zijn vader en de koningin voedden hem op als hun enige hoop op een troonopvolger, tot Alexander werd geboren. Hierop volgde de rest van zijn halfbroers en zussen. Veel hoop op de troon heeft hij dus niet meer. Zijn status als bastaard houdt echter niet in dat hij een slechte band heeft met zijn familie. Hij wordt wel anders behandeld, maar hij is nog steeds een deel van de familie.
Relaties: Delvin heeft een eed gezworen toen hij lid werd van de Kingsguard en heeft daardoor relaties die hem van zijn taak zouden kunnen afleiden, moeten afzweren. Dit houdt dus in dat hij nooit een vrouw zal nemen en dat kinderen ook geen optie zullen zijn. Hoewel de eed niet spreekt over lichamelijke relaties, beschouwt Delvin zulke relaties alsnog als het verbreken van de eed. Hij lijkt echter de enige met deze mening te zijn en menig lid van de Kingsguard bezoekt met liefde de plaatselijke bordelen. Ook zijn halfbroer wijst regelmatig jongedames in zijn richting, die allemaal de deur gewezen worden voor ze nog plaats kunnen nemen in zijn bed.
Status: Delvin is de bastaardzoon van King William. Helaas voor hem heeft hij daardoor geen recht op de troon of de landen die hierbij horen, maar dit heeft wel enkele andere voordelen voor hem meegebracht. Op zestienjarige leeftijd werd hij verheven tot lid van de Kingsguard en zwoor hij de bijbehorende eed, iets wat niet mogelijk was geweest, had zijn vader hem niet gelegitimeerd. Enkele jaren later, toen de oude Lord Commander overleed, heeft hij deze titel gekregen. Als bastaardzoon vertrouwde de koning hem deze titel meer toe dan zijn andere guards.
- Spoiler:
- Spoiler:
- Spoiler:
