Naam: Jezebel Childress, maar al voor de Brotherhood had ze afstand genomen van deze naam en ging ze door het leven als Autum
Leeftijd: 25
Uiterlijk: Autum heeft lichtblonde/pastelroze haren (ik weet ook niet waarom gewoon omdat het cool is en Autum foktop is) die meestal ongekamd blijven. Wat het meest opvalt aan haar gezicht, zijn haar dikke en volle lippen en haar lichtblauwe ogen. Iedereen die haar op het eerste gezicht zou zien, zou haar een flink aantal jaren jonger schatten en waarschijnlijk een stuk liever dan dat ze daadwerkelijk is. De meid heeft een bijna lief gezichtje, maar haar ogen verraden dat Autum te veel van de wereld heeft gezien om nog zacht en onschuldig te zijn. Autum is 1,71 meter lang en is, ondanks dat ze behoorlijk goed getraind is, niet erg gespierd. Of wel, niet zichtbaar in ieder geval.
Karakter: Autum is zich voor een groot deel bewust van het feit dat er iets sterk mis is met haar. Ze is zich bewust van het feit dat een normaal persoon er geen plezier aan zou moeten beleven om een ander te pijnigen. Dat de gemiddelde mens zich hier slecht bij zou voelen, schuldig. Ze is zich er bewust van dat een gebrek aan een moeder- of vaderfiguur in haar leven en haar opvoeding in het weeshuis haar vertrouwen in de wereld sterk hebben doen dalen. Dat haar verdere levensloop hier absoluut niet bij hebben geholpen en dat haar insteek in het leven een is die maar weinig mensen kunnen waarderen. Autum heeft geen enkel respect voor de gegoede burger en zou het liefst iedereen neer maaien die op haar pad komt. Ze walgt van de mensheid, met name van de rijke bovenklasse en beleeft dan ook plezier aan het uitvoeren van haar taak. Haar grappen zijn van het soort waar maar weinig om kunnen lachen: duister, gemeen en vaker dan eens gewoonweg sadistisch te noemen. Ze geniet van het misleiden van de mensen die ze tegen het lijf loopt, geniet van de schrik op hun gezicht wanneer ze erachter komen dat ze niet het lieve meisje is dat je zou denken wanneer je haar voor het eerst zou zien. Dankbaar maakt ze gebruik van het schattige gelaat dat haar onbekende moeder haar heeft geschonken. Waarschijnlijk zouden we haar het best een label kunnen geven in de trant van 'gestoord' of 'geflipt'. Autum doet in ieder geval niet erg haar best om een positiever beeld van zichzelf te scheppen.
En net wanneer we dachten dat alle hoop verloren was voor deze meid, blijkt dat ze toch nog iets van menselijkheid in zich heeft. Om haar verdorde persoonlijkheid in balans te brengen, is op wonderbaarlijke wijze Winter in haar leven gekomen. Autum respecteert Winter niet alleen enorm, zij is tevens de eerste (en waarschijnlijk enige) persoon dat genoeg voor Autum heeft kunnen betekenen om gevoelens bij haar op te wekken die dieper gaan dan het gewoon maar tolereren van iemands aanwezigheid. En ook haar zusters van de Brotherhood kan Autum min of meer waarderen. Ze heeft inmiddels zoveel tijd doorgebracht met de dames dat ze, op de een of andere manier, gehecht is geraakt aan de aanwezigheid van de vele moordlustige wijven. Tevens heeft Autum ook voor deze dames respect. Wellicht omdat een groot deel van hen net zo gestoord is als zijzelf.
Geschiedenis: Als baby is Autum te vondeling gelegd en het lokale weeshuis heeft de taak van haar opvoeding op zich genomen. Dat dit een lastige taak zou zijn, had niemand de zusters van het weeshuis hen kunnen vertellen. Waarschijnlijk dat de moeder van Autum er alleen maar goed aan heeft gedaan de zorg van het probleemkind niet op zich te nemen. Al op haar zesde was Autum vaker buiten dan binnen te vinden. Regelmatig liep het meisje weg en tijdens de kerkdiensten verdween ze vaak naar de begraafplaats achter de kerk. Hoe ouder ze werd, hoe rebelser en hoe gemener ze werd tegen de andere wezen waar ze mee opgescheept was. Meer dan eens overschreed ze de lijn en wachtten haar zware straffen, die haar alleen nog maar killer maakten. Toen de zusters hadden besloten dat Autum goddeloos was en niet meer te redden, lieten ze haar gaan. Autum haar vlucht bracht haar in de goot, waar ze zich vergreep aan veel drank en andere verdovende middelen. Onder invloed maakte het haar niet uit met wie ze was en was de wereld een stuk dragelijker dan nuchter. De meid zou zonder twijfel opgepakt en geëxecuteerd zijn of zijn gestorven als gevolge van een overdosis als ze haar levensstijl langer had weten vol te houden, maar voordat dit het geval was, verscheen Winter op het toneel. De blonde schone hielp haar af te blijven van (het merendeel van) de drugs en trok haar het min of meer rechte pad op. Gaf haar leven, voor zover je het worden van een huurmoordenaar structuur kan noemen, weer structuur en gaf Autum een reden om überhaupt in leven te blijven.
Familie: Autum heeft geen van haar officiële familieleden ooit gekend en hier nooit een traan om kunnen laten. Voor zover zij weet, is de Brotherhood nu haar familie. Meer heeft ze niet nodig.
Relaties: Vriendschap is een te groot woord voor de tolerantie die er tussen Autum en een ander persoon kan heersen. Deze tolerantie is alleen te verwachten wanneer dit persoon net zo twisted is als onze lieve schat en wanneer dit persoon oprecht kan lachen om haar verschrikkelijke grappen. Voor Winter, echter, is deze tolerantie uitgegroeid naar iets veel groters. Liefde, als je het zo zou willen noemen.
Status: Rechterhand van Winter.
Leeftijd: 25
Uiterlijk: Autum heeft lichtblonde/pastelroze haren (ik weet ook niet waarom gewoon omdat het cool is en Autum foktop is) die meestal ongekamd blijven. Wat het meest opvalt aan haar gezicht, zijn haar dikke en volle lippen en haar lichtblauwe ogen. Iedereen die haar op het eerste gezicht zou zien, zou haar een flink aantal jaren jonger schatten en waarschijnlijk een stuk liever dan dat ze daadwerkelijk is. De meid heeft een bijna lief gezichtje, maar haar ogen verraden dat Autum te veel van de wereld heeft gezien om nog zacht en onschuldig te zijn. Autum is 1,71 meter lang en is, ondanks dat ze behoorlijk goed getraind is, niet erg gespierd. Of wel, niet zichtbaar in ieder geval.
Karakter: Autum is zich voor een groot deel bewust van het feit dat er iets sterk mis is met haar. Ze is zich bewust van het feit dat een normaal persoon er geen plezier aan zou moeten beleven om een ander te pijnigen. Dat de gemiddelde mens zich hier slecht bij zou voelen, schuldig. Ze is zich er bewust van dat een gebrek aan een moeder- of vaderfiguur in haar leven en haar opvoeding in het weeshuis haar vertrouwen in de wereld sterk hebben doen dalen. Dat haar verdere levensloop hier absoluut niet bij hebben geholpen en dat haar insteek in het leven een is die maar weinig mensen kunnen waarderen. Autum heeft geen enkel respect voor de gegoede burger en zou het liefst iedereen neer maaien die op haar pad komt. Ze walgt van de mensheid, met name van de rijke bovenklasse en beleeft dan ook plezier aan het uitvoeren van haar taak. Haar grappen zijn van het soort waar maar weinig om kunnen lachen: duister, gemeen en vaker dan eens gewoonweg sadistisch te noemen. Ze geniet van het misleiden van de mensen die ze tegen het lijf loopt, geniet van de schrik op hun gezicht wanneer ze erachter komen dat ze niet het lieve meisje is dat je zou denken wanneer je haar voor het eerst zou zien. Dankbaar maakt ze gebruik van het schattige gelaat dat haar onbekende moeder haar heeft geschonken. Waarschijnlijk zouden we haar het best een label kunnen geven in de trant van 'gestoord' of 'geflipt'. Autum doet in ieder geval niet erg haar best om een positiever beeld van zichzelf te scheppen.
En net wanneer we dachten dat alle hoop verloren was voor deze meid, blijkt dat ze toch nog iets van menselijkheid in zich heeft. Om haar verdorde persoonlijkheid in balans te brengen, is op wonderbaarlijke wijze Winter in haar leven gekomen. Autum respecteert Winter niet alleen enorm, zij is tevens de eerste (en waarschijnlijk enige) persoon dat genoeg voor Autum heeft kunnen betekenen om gevoelens bij haar op te wekken die dieper gaan dan het gewoon maar tolereren van iemands aanwezigheid. En ook haar zusters van de Brotherhood kan Autum min of meer waarderen. Ze heeft inmiddels zoveel tijd doorgebracht met de dames dat ze, op de een of andere manier, gehecht is geraakt aan de aanwezigheid van de vele moordlustige wijven. Tevens heeft Autum ook voor deze dames respect. Wellicht omdat een groot deel van hen net zo gestoord is als zijzelf.
Geschiedenis: Als baby is Autum te vondeling gelegd en het lokale weeshuis heeft de taak van haar opvoeding op zich genomen. Dat dit een lastige taak zou zijn, had niemand de zusters van het weeshuis hen kunnen vertellen. Waarschijnlijk dat de moeder van Autum er alleen maar goed aan heeft gedaan de zorg van het probleemkind niet op zich te nemen. Al op haar zesde was Autum vaker buiten dan binnen te vinden. Regelmatig liep het meisje weg en tijdens de kerkdiensten verdween ze vaak naar de begraafplaats achter de kerk. Hoe ouder ze werd, hoe rebelser en hoe gemener ze werd tegen de andere wezen waar ze mee opgescheept was. Meer dan eens overschreed ze de lijn en wachtten haar zware straffen, die haar alleen nog maar killer maakten. Toen de zusters hadden besloten dat Autum goddeloos was en niet meer te redden, lieten ze haar gaan. Autum haar vlucht bracht haar in de goot, waar ze zich vergreep aan veel drank en andere verdovende middelen. Onder invloed maakte het haar niet uit met wie ze was en was de wereld een stuk dragelijker dan nuchter. De meid zou zonder twijfel opgepakt en geëxecuteerd zijn of zijn gestorven als gevolge van een overdosis als ze haar levensstijl langer had weten vol te houden, maar voordat dit het geval was, verscheen Winter op het toneel. De blonde schone hielp haar af te blijven van (het merendeel van) de drugs en trok haar het min of meer rechte pad op. Gaf haar leven, voor zover je het worden van een huurmoordenaar structuur kan noemen, weer structuur en gaf Autum een reden om überhaupt in leven te blijven.
Familie: Autum heeft geen van haar officiële familieleden ooit gekend en hier nooit een traan om kunnen laten. Voor zover zij weet, is de Brotherhood nu haar familie. Meer heeft ze niet nodig.
Relaties: Vriendschap is een te groot woord voor de tolerantie die er tussen Autum en een ander persoon kan heersen. Deze tolerantie is alleen te verwachten wanneer dit persoon net zo twisted is als onze lieve schat en wanneer dit persoon oprecht kan lachen om haar verschrikkelijke grappen. Voor Winter, echter, is deze tolerantie uitgegroeid naar iets veel groters. Liefde, als je het zo zou willen noemen.
Status: Rechterhand van Winter.
- Spoiler:
- Spoiler:
- Spoiler:
- Spoiler:
- Spoiler:
